Hekimleri, beyaz önlükleri ile ve boyunlarına taktıkları steteskoplarla görmeye epeyce alışkınız o denli değil mi? Fakat onlarda sıklıkla karşılaştığımız bir şey daha var. Başlarına taktıkları o tuhaf görünümlü yuvarlak metal şeyler.
Peki bu yuvarlak metal aygıtlar tam olarak ne işe yarıyor? Tabipler bunu hangi hastalıkların teşhisinde kullanıyor?
Bu aygıt, hâlâ hekimlerin vazgeçilmezleri arasında mı?
Doktorların başlarına taktıkları bu disk, baş aynası olarak biliniyor.
Özellikle kulak burun boğaz uzmanlarının kullandığı bu disk, çeşitli beden boşluklarının görselleştirilmesine yardımcı oluyor. Hekimler, aygıtı kullanmak için ise aynayı bir gözün üzerine doğru çeviriyor ve merkez delikten bakıyor.
Daha sonra aynanın içbükey yüzeyine bir ışık kaynağı tutuluyor ve söylediği söz edilen karanlık delik, yansıtılarak aydınlatılıyor. Yani bu baş aynası, ışık kaynağının hekimin görüşünün engellenmeden boşluğu görselleştirmesine imkan sağlıyor.
fakat birtakım hekimler, bu baş aynasını artık kullanmıyor.
Bunun yerine aydınlatma sağlayan fiber optik farları tercih ediyorlar. Klâsik baş aynası konusunda eğitim almış veya bu aygıtın kullanımına alışmış hekimler ise onu kullanmaya hâlâ devam ediyor.
Öte yandan aslında bu baş aynası, ilk olarak gırtlağı incelemek için Levert isimli bir Fransız tıp uzmanı tarafından tasarlandı. Sonrasında ise ışık kaynağı olarak bir mum kullanan Alman doktor tarafından geliştirildi ve değiştirildi.
Nihayetinde Nepomuk Czermak, bugün bildiğimiz formuyla baş aynasının mucidi olarak kabul edildi ve bunu 1858’de tıp topluluğuna sundu.
Aslında birçok tıbbi araç gibi, baş aynasının kullanımı da büyük oranda şartlara göre belirlenir.
Örneğin acıdan kıvranan bir çocuğu incelemek için bu aygıt, en iyi seçimlerden biridir. Zira kendi ışık kaynağı vardır ve çok daha kolay hareket yapılabilir. elbette benzeyenamaçlar için farklı tıbbi aygıtlar da kullanılabilir.
Özetle tabiplerin başlarına takarak kullandıkları bu tuhaf görünümlü aygıt, çeşitli beden boşluklarının görselleştirilmesine imkan sağlar. Bu sayede tabipler, hastalara teşhis koyma noktasında çok daha süratli ve doğru kararlar verebilir.