Yenilebilir robotlar için yenilebilir pil yaptılar

Pil teknolojileri, insanoğlunun en zayıf kaldığı alanlardan biri. Bugün sahip olduğumuz pil teknolojisinin, antik mısırlılar tarafından üretildiği iddia edilen çömlek pillerinden teknik olarak çok farkı yok. Bu antik Mısır devrindeki pil, elektrik ve ampül sıkıntısı her ne kadar komplo teorileri ile karışık uzun bir bahis olsa da, sonuçta hala enerjiyi efektif ve inançlı bir şekilde depolamak için, teknolojinin diğer bileşenlerinin yaşadığı gelişim suratına uygun tatmin edici tahliller üretebilmiş değiliz.

şimdi, fantastik bir pil dizaynıyla karşı karşıyayız. Birtakım bilim insanları, yenilebilir robotlar üretmek istiyor ve bunun için de yenilebilir piller geliştirmek için kafayı yormuşlar.

Elbette, bir robotu neden yemek isteyelim ki sorusunu herkes soracaktır. Bilim insanları, tıbbi hedeflerle insan bedeni içinde çalışması gerekecek robotları tasarlamaya çalışıyorlar. Bu husustaki çalışmalarını İsviçre Federal Teknoloji Enstitüsü’nde, Robot Food projesi altında da topladılar. Proje şimdiden AB fonlarından 3.5 milyon dolarlık destek de sağladı.

Peki yenilebilir robotlar ne işe yarayacak?

Örneğin bir hap gibi yutup midenizde ya da iç organlarınızda dolaşacak, hastalıklarınızı teşhis edecek, kanserli yapıları görecek, görüntülemeye yapacak ve işi bitince de midenize dönüp eriyecek, besine dönüşecek bir robot tıp alanında çığır açabilir, ki onlarca yıl önce bu mevzu hakkında yapılmış bilim kurgu sinemaları da bulunuyor. Yani insanlar onlarca yıldır, insan vücudu içine robot gönderme fantezisini yaşıyor.

İşte bu robotların, telefonlarda ya da akıllı saatlerde kullandığımız lityum-ion pillerini kullanmasını bekleyemeyiz. Bu pillerin de yenilebilir olması gerekiyor.

Araştırmacılar, olağanda yediğiniz besin hususlarından çalışan bir pili nasıl oluşturabileceklerine dair bir de makale hazırladılar. Fakat şimdi çalışan bir prototip ortada yok.fakat proje fikir aşamasında ilerliyor.

Örneğin, jelatin kauçuğun yerini alabilir, pirinç kurabiyeleri köpüğe benzer bir yapı oluşturup enerjiyi saklayabilir. Çikolata sineması robotları nemli ortamlarda koruyabilir ve nişastalı bileşenler, yapıştırıcı görevi görebilir.

Peki ya kamera?

Bilim insanları bu projeyi çalışabilir hale getirdiklerinde, artık pahalı görüntüleme sistemlerinde teşhis için uzun sıralar beklemeden, belli organlardaki sıkıntıları tahminen daha kısa yoldan, yalnızca bir hap içerek teşhis edebileceğiz ve elbette bunu sık sık yapma imkanımız da olacağı için hastalıkların erken teşhis oranı da yükselecek. Lakin şimdi çalışmalar çok erken evrede. Pil yapmak kâfi değil, yenilebilir materyallerden kameralar, kablosuz iletişim çipleri bileşenleri de çözmek gerekiyor.