Betona yeni alternatif: Deniz suyu ve CO2 ile üretilen çığır açan gereç

İnşaat sektöründe ezberleri bozabilecek, çığır açan yeni bir gereç geliştirildi: Deniz suyu, karbondioksit ve elektrik kullanılarak üretilen bu yenilikçi madde, yalnızca beton imalinde kullanılan klasik kaynaklara alternatif sunmakla kalmıyor,zamanda atmosferdeki karbondioksiti de kullanarak çevresel meselelere umut vadeden bir tahlil sunuyor.

Northwestern Üniversitesi’ndeki araştırmacıların titiz çalışmaları sonucunda ortaya çıkan bu macun kıvamındaki gereç, inşaat sektöründe çift taraflı bir yarar sağlayabilir. Birincisi, beton üretiminin vazgeçilmezi olan ve doğal istikrarları tehdit eden kum gereksinimini ortadan kaldırıyor. İkincisi ise, üretim sürecinde karbondioksit tüketerek, iklim değişikliğiyle mücadelede çok önemli bir rol oynama potansiyeli taşıyor. Bu yeni buluş, insanoğlunun dünya üzerindeki varlığında yesyeni bir devrin başlangıcını müjdeleyebilir.

Beton kullanmanın karanlık yüzü

Bilindiği üzere beton, çağdaş dünyanın en yaygın kullanılan sentetik gereci olma özelliğini taşıyor. Lakin bu yaygın kullanımın bir de karanlık yüzü var: Beton, vakitte en kirletici üretim süreçlerinden birine sahip. Tarihe baktığımızda, betonun icadından önce inşa edilen pek çok yapı günümüzde ayakta kalamadı. Bunun temel sebebi, ahşap ya da toprak gibi doğal gereçlerle inşa edilen bu yapıların ömürlerini tamamladıklarında tabiata meselesiz bir şekilde geri dönebilmeleriydi. Meğer beton, yüzlerce hatta binlerce yıl boyunca tabiatta yapay bir varlık olarak kalmaya devam ediyor.

Dahası, betonun üretimi, atmosfere büyük ölçüde karbondioksit salınımına neden oluyor. Ayrıyeten, betonun temel bileşenlerinden biri olan kumun kıyılardan ve ırmak yataklarından çıkarılması, hassas doğal istikrarları önemli şekilde bozuyor ve ekolojik sistemlere zarar veriyor.

Umut veren yeni beton üretim yöntemi

İşte tam da bu noktada, Northwestern Üniversitesi’ndeki bilim insanlarının geliştirdiği yeni beton üretim formülü umut ışığı oluyor. Grubun yenilikçi yaklaşımı, deniz suyu ve karbondioksiti elektrokimyasal bir süreçten geçirerek kalsiyum karbonat ve magnezyum hidroksitten oluşan beyaz, macun kıvamında bir gereç elde etmeyi temel alıyor. Bu elektrokimyasal süreç, atmosferdeki karbondioksiti yakalayarak onu yararlı bir yapı materyaline dönüştürme prensibine dayanıyor.

Karbon üretmek yerine tüketen bu ihtilal niteliğindeki prosedür, klasik çimento üretiminin yerine geçebilirse, gelecekte çimento kullanmadan güçlü ve sürdürülebilir binalar inşa etmenin önü açılabilir. Dahası, bu yeni macunun üretimi sırasında bir yan ürün olarak hidrojen de ortaya çıkıyor. Bu hidrojen, yakalanıp temiz bir enerji kaynağı olarak kullanılarak, enerji gereksinimine da çevre dostu bir tahlil sunabilir. Bu da, tek bir süreçle hem etrafa hassas yapı gereci üretmek hem de temiz enerji elde etmek manasına geliyor: Adeta bir taşla iki kuş vurmak…